....İçim kan ağlıyor. Sen benim gözyaşımsın, canım, kanım, sonsuzluğum, kurtuluşum. Sen benim kahrımı çekensin, hatalarımı ödeyen. Sen benim ateşimsin, bedenimsin, nefesimsin. Kaybettiğimde gafili, onu bulansın. Gafil unuttuğunda, Onu hatırlatansın. Onun hernekadar hata yaparsak yapalım, bitmeyen tükenmeyen sevgisini şu koca evrende bir zerre kadar bile olsa hissetmemi sağlayansın. Sen gözyaşlarınla yolumu bulduransın, sen gözyaşımsın. Sen kadınımsın.
Zaman geçtikçe anlamaya başlıyorum, yaptığım şeyleri. Ne kadar vahşi bir şekilde yaraladığımı anlıyorum şimdi aşkı ve seven bir kalbi, ne kadar acımasız olduğumu görüyorum şimdi. Ama beklemek ve affedilmeyi ummak nafile aynı zamanda ancak aşırı saf ve zayıfların acizliklerinden yapabilecekleri sadece. Eğer anlıyorsan durma, bak hislerinle etrafa, sadece yaptıklarını değil dünyanı anla, kendini anla ve durma değiş, bul kenidini gafil.
İçindeki o tatlı sesi dinlemeyi öğren, vicdanın yaptıkların karşında paramparça dağılmış dururken önce onun bir affını dile, onu iyileştir onu sev ve kendini sev ve korkma gelecekten. Eğer vicdanını anlarsan onu da anlarsın, eğer vicdanını dinlemeyi öğrenirsen onuda dinlemeyi öğrenirsin, eğer vicdanını hissetmeyi öğrenirsen onuda hissetmeyi öğrenirsin. Ve bu anlayış ve sevgi ile git ona, bak onun kalbine kendi kalbini onardığın halde dokun ona, dokun kalbine hisset varlığını. Senin kalbin için senin vicdanın için gözyaşlarına hakim olamayan o kalbe dokun.
Ve bilki o sonsuzluktur, o hayattır, o kaynaktır, o nedendir, o sevinçtir, o yaşamdır. O aşktır. Herşey onla vardır, sevgiyle vardır, onun sevgisi olmasa sozsuzluğum kaybolur ve yokolur gafil. Gafile sordum, dedim “yokolmak istermisin, Onun sevgisini tamamen kaybetmek istermisin ?”, gafil bile titredi ve mırıldandı, “yanmak bile yokolmaktan iyidir” dedi.
Ama dediler gafile, "sevgi gitti, artık bitti, yeniden başla" Gafil ise inatçı ve dedi ki "inanmıyorum. Sevgi ki sonsuzdur insan anlar hisseder bazen, bazen de kalbi kapanır gibi hiç bişe hissetmez ama sevgi bitmez. Hayır inanmıyorum". "Ama" dediler gafile "Ama bir daha birlikte olamazsınız, sen bile artık eskisi gibi hissetmiyorsun, artık birlikte olamazsınız" Gafil dedi "Belki evet birlikte olamayız ve evet bende eskisi gibi hissetmiyorum ama o kalp ki benim için önemlidir benim için ayrıdır ben dua ederim ve isterim olur yada olmaz sen bilemezsin ben bilemem. kalplerimizi birkez birbirimize açan elbet birdaha açabilir. Ben onun için dua ederim benim yapacağım budur, başkada bişey gelmez elimden ki ben zaten gafilim ne yapabilirim ki?". Tekrar sordular "yaptığın aptallıktır ve acı çekmektir". Gafil dedi "Aşkı, anlamamı sağlayana, sevmemi sağlayana dua etmekse bu, varın bana istediğinizi diyin" ....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder