dudaklardan çıkan

Aylar sonra, yaptığıma halen daha bir anlam verebilmiş değilim. Affedilme hissini halen yaşayamanayan bu ruhum sıkılıyor. Sanki cezamı çekiyor gibiyim, çılgınlar gibi döktürdüğüm gözyaşlarının. Affedildim ama affedilme hissini halen yaşayamıyorum. Ruhum sıkılıyor. Dünyada bir tane ondan vardı ve ben onu parçaladım, paramparça ettim. Sonra bir şekilde toparladı ama ben dengesini ve özünü kaybetmiş bir ruhtum. Ondan hep daha fazlasını istedim, onu olduğu gibi sevemedim. Sonra benim için ne kadar önemli olduğunu anladım. Ve karar verdim, bundan sonra her ilişkimde içimdeki herşeyi söyliyeceğim ama karşıdaki kırılsın ama kırılmasın. Onu kırmayayım diye yanında olmak büyük bir saçmalık. Dertlerimi anlatacağım, bgelki karşımdaki 1 ay sonra gidecek ama ben süreyi düşünmeden anı yaşayacağım. Kendimi unutmadan, benliğimdeki özümdeki değerleri yitirmeden yaşayacağım ilişkimi. Ve her zaman ilişkiyi sona erdirmenin değil, devam ettirebilmenin bahanesini bulmaya çalışacağım, daha çok şey paylaşabilmenin bahanesini. Ne olur aşk ne sevgi affedin beni. Ben gafilim ve yaptıklarımdan pişmanım. Affedin beni. Allah bana “al sana tam istediğin gibi bir hatun, o sana emanetimdir iyi bak ona” dedi de ben ne yaptım. Umarım bir sonsuzlukta sarılır bana, affedilmeyi istiyorum Allahım canım acıyor. Onun için dua edeceğim sana, onun için ve onun birlikte olduğu için ve zürriyetleri ve aileleri için. Bu yazıyı okuyan varsa, sevdiği insana dikkat etsin, ağızdan çıkan bir söz, kalbi öyle bi yaralar ki, dağlar acısından tuz buz olur. Kalp kırmayın, insanın insan canına kıydığı, açlıktan hayatını kaybedenlerin, herkezin hayal dahi edemeyeceği şekillerde zulme uğrayan insanların feryatlarıyla dolup daşan bu semada, elimizde kalbimizden değerlersi yok. Kalp kırmayın, kalp kırmayın. İnsan ne ederse kendine eder. Başkasına değil. Ben hatalıydım ve yaptığım hata, hayatımı değiştirdi ve başkalarının da hayatlarını değiştirdi. Şimdi dualarla kalbim ve ben, sevdiklerimiz için yakarıyoruz. Ebedi mutlulukları için. Allahım affedilme duygusunu yaşat bana, tövbe ediyorum ve pişmanım yaptıklarımdan sen yardım et bana.

Bu kocaman bir hayat dersi oldu bana, etkisi ölünceye kadar geçmeyecek. Kendime sorar oldum kötü bir insanmıyım ben, iyi bir insan diye bilirdim kendimi ama neler etmişim. Pişmanlığımdan ve hatalarımı hepsini yüklendim ve yürüyorum. Aklımda dönüp duran bir düşünce var, sonsuzlukta, bu kadar kırgınlık ve zorluk yaşattığım kişi acaba sarılırmı bana, kulağıma “artık geçti, şimdi tüm sevdiklerimizle cenneteyiz aç gözlerini” dermi. Ben seni affettim dermi bana. Tüm sıcaklığı ile sarılırmı bana?

Allahım sen ona, hayal dahi edemeyeceği bir mutluluk ver, bu dünyada ve sonsuzlukta, ve sevdiklerimizede ve banada ve ailelerimizede ve nesillerimize. Amin.

alıntı

Bir arkadaşımın işine gelen yorum

"Of all the wonderful things people have said to me regarding my work, the one that has always stuck in my mind the most was something a young girl told me...

"It's like you are in love with being in love", she said.

I won't argue with that"
----

"İşlerimi gören insanların tüm o söylediği inanılmaz şeyler arasından sadece genç bir kızın söylediği aklımda takıldı kaldı,

"Sanki, "aşık olmaya" aşık gibisin. dedi.

Bununla tartışmıyorum."

22 Nisan'dan

İçim kıyılıyor bazen, koşmak istiyorum durmadan, ölesiye koşmak istiyorum sokaklarda bir hedef olmadan ve durmadan. Canım acıyor, düşündükçe daha çok acıyor, ilgilenmediğim zamanlarda ise iskambil kağıtlarından bir kule misali, her an darmadağın olabilir. Soruyorum, diyorlar “düşünme, olur kapa geç”. Merak ediyorum düşünecek ne var o zaman.

Haziran 9' unda ek

Sonra duruyorum ve görüyorum, açlıktan ölenler, savaşta yarini kaybedenler, benim acım o kadar da büyük değil ama acı işte. Pişmanlıklar ile yaşayamayacağım ve diyorum, kimileri ne büyük acılara sepeb olmuş, kalpler kanamış ta kanamış. Yavrusunu canlı toprağa gömüpte pişman olanlar bile var. Şimdi, bildiğim ve bilmediğim herşeyin yaratıcısından bir şey istiyorum, Allahım beni sevdiklerimin yanında kıl, onlarlar sozsuzlukta olmak istiyorum. Umarım sevdiklerimde benimle olmak isterler...

24 Nisan 2009 günlükten

24 Nisanda yazılmış günlükten

...
O kadar merak ediyorum ki nasılsın diye. Ne yaptığını nerde olduğunu deyil. Kalbin ne durumda onu o kadar çok merak ediyorum ki. Kalbimi merhem yapsam sürsem sana iyileşirmisin. Canımı katsam sana bana bakarmısın. Dönemiyorum geçmişe aşkım. Durduramıyorum kendimi, fevri hatunum. Sesin sert gelir kalbime, saplanır bıcak gibi, ama sensiz olmak daha acıdır bilesin. Yüzündeki gülüşün, masumiyetinden uzak kalmak, sesinden elinin terinden uzak kalmak. Ne kadar acıdır bilirmisin. Ben giderken ne hissettin, sevdiğin kollarından giderken ne hissettin. Bir daha ona dokunamayacaksın bir daha ona bakamayacaksın. O gitti, nasıl hissedersin. Gözünden akan her yaşa yemin olsun, anlıyorum seni, ama yapamam senin yaptığını yapamam severken seni, bakamam başkasına. Aşkın acısıda güzeldir hep mutlu olunmaz, mutluluğuda gözyaşınıda yaşarsın. Neden kaçayım, başkasını kollarıma neden alayım. Bırak acısın acı ile büyüsün bu kalbim. Bırak ciğerim yansın, yanıp pişsin.

Geçmişe dönemiyorum, peki ya sen. Sende pişmanmısın acıyı tadamadığın için. O acı şerbeti içeydin... Ne kadar da farklı olabilirdi yada ben gitmeseydim. ikimizde hatalar yaptık. Bu gafile dedi akıl sahipleri. Bu kızın yanıbaşından gidilmez aklını topla saçmalama. Ama ne yapsın bu Gafil ne etsin bu Gafil. Sana da demişlerdir, gitme yapma başlama yeniden ama ne edersin ne yaparsın. İnsanız ve hatalardır peşimizi bırakmayan. Ama bilirim her acınında sonu bağlanır, sevinçle dolar. Kanayan bu kalplerimiz bilirim toparlar kendini, gecenin şafağı gibi, umut ederim zifiri karanlıkta şafağın geleceğini. Hiç ışık yokken etrafımda, zifiri karanlıkta ellerim açık O’na, yalvarıyorum.

Biliyorum fevri hatunum, biliyorum belki birdaha ellerimiz kavuşmayacak, ellerin terine dokunamayacağım belki birdaha. Ama bilki içimdesin, taa kalbimde. Mutluluğun için, geleceğin için, iyiliğin için, iki cihanda saadetin için, bu kalp sürekli dua eder bilesin. Dudaklarım yorulur da kapanır ama o kalp durmaz, yalvarır yakarır O’na, her attığında. Bilesin attıkça o kalp artık bu dünyada, senle beraber atar. Dileğim yaradandan, affetsin bizi, ama içimdeki şudur ki sonsuzlukta, birbirimizi tamamen affetmiş ve yanyana olalım. Birlikte olalım. Seni dünyada kaybettim belki ama o iki gündür, ancak dayanamam sonsuzlukta kaybetmeye seni.

Allahım sen bizleri selamete çıkar. Amin.
...

Karşılıksız severek dua etmek

Bir zamanlar, online günlüğüme yazdıklarım...

Yalan yok, aylar önce canımdan ayrıldım. Çünkü aşkı arıyordum. Aşık olmak istiyordum. Dua ettim, "Allahım, bi aşık olsam ama nasıl olursa olsun, paramparça etsin bu aşk beni, hissedeyim ve yanayım" dedim. Canımdan ayrıldım aşkı arıyorum diye. Meğersem ben çoktan aşkı bulmuşum da kör imişim. Şimdi ise dua ediyorum, Allahım, sen dualarımızı kabul edensin. Mutlu olmak istiyorum, artık hem aşık olduğum halde, birlikte olmak istiyorum. Sen benim ruhuma derman olacak hatunu sonsuza kadar benim ile bir olacak olanı bana ver. Ey Allahım bana yarımı ver, ki saçlarını okşadığımda mutluluktan kalbi coşsun, öptüğümde ruhumu kalbimi hissetsin. Ve ben onun bakışıyla hayat bulayım, gözlerinde kaybolayım, saçtellerinde yaşayayım, nefesi nefesim olsun. Allahım sen kalbimizi ve isteklerimizi bilirsin, sen bir zamanlar canım olanada, onu sana kavuşturacak, beraber senin rızanı kazanacağı, onu hertürlü mutlu edecek birini nasip et. Sen bir zamanlar benim olanın kalbini ruhunu, ona hertürlü zarar verecek şeylerden koru. Allahım sana şükürler olsun, sen dualarımı kabul ettin ve ediyorsunda. Senden şimdi isteğim canımı emanet alman, muhakkak sen ona benden çok daha iyi bakarsın. Senin rızana ve hükmüne boyun eğdim, senden hayırlısını istedim. Senin verdiğine ve verecek olduğuna razı oldum. Sen bu sözlerimi unutturma bana Allahım sen açılan kalbimin kapanmasından beni koru. Ve Allahım, canım sana emanet, Sen onu azaptan koru. Amin. Allahım şehirde kalbi kırık çok insan var, sen kalbi kırıklara yardım et.

Beyni uyuşturmak

Eskiden neden bu kadar çok film seyrettiğimi anlıyorum şimdi, Hissedilen yanlızlık o kadar büyüktür ki bir şekilde bunu doldurman gerekir yada tümden hissetmemen gerekir. Bu boşluğu hissederek yaşamak, belki daha sağlıklı birşey ama zor. İnsan belli bir yerden sonra vazgeçebilir. İçimi ben onu üzsemde mükemmel bir şekilde dolduran bir hatun varmış, benden ve aşktan korkmayan. Allahım bu hatun sevgi için çırpınır durur, sen onu birlikte olduğu insan ile mutlu kıl, sen onun aradığı mutluluğu ona nasip et.

Amin.