Derviş annem

Benim bir annem vardı, çok uzak diyarlarda yaşadı ve benden ayrı zamanlarda. İçinde her daim bir boşluk vardı. Arayış içinde idi. Doğduğu mahalleden, şehirden ülkeden taştı bu arayışı, sonsuzluk açlığı öyle idi ki, ona ulaşamadan rahat edemiyordu içi. En sonunda buldu aşkı, kendini tamam edip ayrıldı bu rüyadan.

Annemin bir dostu vardı, çok uzak diyarlarda yaşadı ve annemden ayrı zamanlarda. Bu dostunun içinde her daim bir boşluk vardı. Arayış içinde idi. İçindeki boşluğu doldurma aşkıyla beklerken buldu canını. Onların muhabbeti öyle güzeldi ki, yüzyılar sonra bile insanlar etkisinde kaldı. Ve annem gibi olanlar tırnaklarıyla kazıyarak buldu bu aşkı. Huzura erdiler sonsuzluğa teslim oldular ve huşu içinde ayrıldılar bu rüyadan.

Annemin içindeki boşluğa benzer bir boşluk var içimde, büyüyor ve bana ıstırap veriyor. Unutmaya çalışmak vicdanımı kahrederken, çare aramak bir sonuç vermiyor. İnanıyorum bende birgün tamam olacağım ve bir gün bende huşu içinde bırakacağım bu sonsuzluğa kendimi.

Ey beni benden iyi bilen Sen. Yalvarıyorum Sana, Sana giden yolu öğret bana, içimdeki boşluğu tamam et bana. Dualarım ve dileklerim Sana. Sen anlamamızı ve hissetmemizi ve affetmemizi ve sevmemizi ve inanmamızı ve tamam olmayı nasip et bizlere.

Amin.