8 Haziran 2009 Pazartesi

24 Nisan 2009 günlükten

24 Nisanda yazılmış günlükten

...
O kadar merak ediyorum ki nasılsın diye. Ne yaptığını nerde olduğunu deyil. Kalbin ne durumda onu o kadar çok merak ediyorum ki. Kalbimi merhem yapsam sürsem sana iyileşirmisin. Canımı katsam sana bana bakarmısın. Dönemiyorum geçmişe aşkım. Durduramıyorum kendimi, fevri hatunum. Sesin sert gelir kalbime, saplanır bıcak gibi, ama sensiz olmak daha acıdır bilesin. Yüzündeki gülüşün, masumiyetinden uzak kalmak, sesinden elinin terinden uzak kalmak. Ne kadar acıdır bilirmisin. Ben giderken ne hissettin, sevdiğin kollarından giderken ne hissettin. Bir daha ona dokunamayacaksın bir daha ona bakamayacaksın. O gitti, nasıl hissedersin. Gözünden akan her yaşa yemin olsun, anlıyorum seni, ama yapamam senin yaptığını yapamam severken seni, bakamam başkasına. Aşkın acısıda güzeldir hep mutlu olunmaz, mutluluğuda gözyaşınıda yaşarsın. Neden kaçayım, başkasını kollarıma neden alayım. Bırak acısın acı ile büyüsün bu kalbim. Bırak ciğerim yansın, yanıp pişsin.

Geçmişe dönemiyorum, peki ya sen. Sende pişmanmısın acıyı tadamadığın için. O acı şerbeti içeydin... Ne kadar da farklı olabilirdi yada ben gitmeseydim. ikimizde hatalar yaptık. Bu gafile dedi akıl sahipleri. Bu kızın yanıbaşından gidilmez aklını topla saçmalama. Ama ne yapsın bu Gafil ne etsin bu Gafil. Sana da demişlerdir, gitme yapma başlama yeniden ama ne edersin ne yaparsın. İnsanız ve hatalardır peşimizi bırakmayan. Ama bilirim her acınında sonu bağlanır, sevinçle dolar. Kanayan bu kalplerimiz bilirim toparlar kendini, gecenin şafağı gibi, umut ederim zifiri karanlıkta şafağın geleceğini. Hiç ışık yokken etrafımda, zifiri karanlıkta ellerim açık O’na, yalvarıyorum.

Biliyorum fevri hatunum, biliyorum belki birdaha ellerimiz kavuşmayacak, ellerin terine dokunamayacağım belki birdaha. Ama bilki içimdesin, taa kalbimde. Mutluluğun için, geleceğin için, iyiliğin için, iki cihanda saadetin için, bu kalp sürekli dua eder bilesin. Dudaklarım yorulur da kapanır ama o kalp durmaz, yalvarır yakarır O’na, her attığında. Bilesin attıkça o kalp artık bu dünyada, senle beraber atar. Dileğim yaradandan, affetsin bizi, ama içimdeki şudur ki sonsuzlukta, birbirimizi tamamen affetmiş ve yanyana olalım. Birlikte olalım. Seni dünyada kaybettim belki ama o iki gündür, ancak dayanamam sonsuzlukta kaybetmeye seni.

Allahım sen bizleri selamete çıkar. Amin.
...

Hiç yorum yok: